22 Ocak 2009 Perşembe

Sevgi

Ayrık otu gibi
taşlara bile düşse
tohumları
yine filiz verir
günlerce susuz kalsa
ışık görmese.
En zalim dediğin yüreğin
kıvrılır bir yerine
zamanını bekler.
Güneş gibi
yaşamı sürekli kılan
umudu
coşkuyu besleyen.
Farkında olmasak da
sürer zamanı gelince
yüreğin bir yerinden
büyür umut olur
sevda olur,masal olur
sarar dokuları
akar damarlarımızdan
ılık ılık....
Sevgidir yaşlanmayan
zaman içinde.

Muzaffer Özgen Datça

Hiç yorum yok: