Denedim yapamadım...
Gideyim dedim buralardan
bütün anılarımı,
sevinçlerimi,umutlarımı
kalbime gömüp
gideyim
huzurun kasabasına
sessizliğin yorganını
çekip üzerime uyuyayım
uyandığım da yeniden
başlayayım yaşama.
Denedim olmadı.
Kaç kere gömdüm
kalbimin derinlerine seni
çiçek oldun açtın
ağaç oldun meyva verdin
sevda oldun çoğaldın
söküp atamadım.
bırakıp gidemedim
gözlerini bırakıp gidemedim.
Seni bırakıp gidemedim.
Muzaffer Özgen Datça
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder